Moja twórczość jest dla mnie sposobem na pośrednie spotkanie z wrażliwością drugiego człowieka. Jej treścią – poszukiwanie. Ciągłe próby uchwycenia w kadrach drgania materii, jej zmienności, migotliwości, wibrowania pomiędzy przeciwnościami. Sacrum i profanum. Pewność i chwiejność. Złoto i szorstka faktura betonu. Inspiracje do wszystkich swoich prac czerpię z tego, co mnie otacza: z natury (świat roślin nieustannie mnie fascynuje), z miejskiego chaosu (który stale dostarcza nieoczekiwanych, abstrakcyjnych kontrastów), z muzyki (przemawiającej do mojej wyobraźni od dziecka), a także z całego dorobku sztuki czystej i użytkowej. Fenomen sztuki w moim rozumieniu polega na kreowaniu sytuacji, w której w akcie twórczym innego człowieka odnajdujemy wartości podobne swoim – dzięki czemu powstałe dzieło umacnia w nas wiarę w te wartości, staje się ich nośnikiem, z którym chcemy nieustannie obcować. Nie musi więc szokować, ani schlebiać powszechnym gustom. Żywię nadzieję, że moja twórczość będzie inspiracją dla innych w tworzeniu pięknych wartości we własnych materiach swojego życia i przyczyni się do ich rozpowszechniania.